حُجّة حجّت يعني نمودار. دليل. بيّنه و برهان. راغب اصفهاني مي گويد: حجّت دليلى است كه مقصود را روشن مي سازد: و تلك حجّتنا آتيناها ابراهيم على قومه (سوره
مباركه الانعام:آيه 83) چنانكه احتجاج بمعنى دليل آوردن و محاجّه دليل آوردن دو خصم در برابر يكديگر بر اثبات مطلبى باشد. (رسلا مبشرين و منذرين لئلا يكون للناس على الله حجة بعد الرسل) پيامبرانى مژده دهنده و بيم دهنده فرستاديم تا مردمان را پس از آمدن پيامبران بر خدا دليل و عذر و بهانه اى نباشد. (سوره مباركه النّساء آيه 165). (قل فلله الحجّة البالغة) بگو: اى محمد كه دليل و برهان رسا از آن خداوند است. (سوره مباركه الانعام:149) پيامبران و اوصياى آنها را از اين جهت حجت گويند كه خداوند به وجود آنها بر خلق خود احتجاج كند و اينكه آنها دليلند بر وجود خدا و گفتار و كردارشان دليل است بر نياز مردم به قانون آسمانى. ابوهاشم جعفرى مي گويد: از
امام هادى (ع) شنيدم كه فرمود: پس از من فرزندم حسن، امامت كند و او جانشين من خواهد بود ولى شما (شيعه) چه خواهيد كرد روزگارى كه نوبت امامت بجانشين جانشين من رسد؟ گفتم: فدايت گردم به چه سبب؟ فرمود: بدين جهت كه شما شخص او را نمي بينيد و نام اصليش را نمي توانيد بزبان بياوريد. عرض كردم: پس بچه لفظى او را ياد كنيم؟ فرمود: بگوئيد: «الحجّة من آل محمّد». (سفينة البحار) از امام صادق (ع) روايت شده كه اميرالمؤمنين (ع) بر منبر كوفه ضمن خطبه اى چنين فرمود: خداوندا زمينت را حجتى بايد كه آفريدگانت به وجود او محكوم تو باشند، مردمان را به دين تو هدايت نمايد و علمت را به آنها بياموزد تا بر حجتت خط بطلان كشيده نشده پيروان اوليايت كه آنها را هدايت خدایی که نمی شناسم...
ما را در سایت خدایی که نمی شناسم دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 7nahidkhirolahi8 بازدید : 86 تاريخ : سه شنبه 16 اسفند 1401 ساعت: 18:57